Ιστορία
Ο Παραδοσιακός Ξενώνας «Σαμπούκο» στη Βυζίτσα Πηλίου δημιουργήθηκε με στόχο να απολαύσει ο επισκέπτης κατά τη διαμονή του την παραδοσιακή φιλοξενία σε ευχάριστα και άνετα δωμάτια. Ιστορία, αρχιτεκτονική και φιλοξενία μέσα στην ηρεμία της φύσης, δοκιμάζοντας παραδοσιακές και τοπικές γεύσεις από επιλεγμένα φυσικά και βιολογικά προϊόντα.
Αρχιτεκτονική και ιστορία
Η ιδέα για τη δημιουργίας του προέκυψε από την ανάγκη διάσωσης της οικογενειακής κληρονομιάς της ιδιοκτήτριας. Τα δύο πέτρινα κτίρια, χαρακτηρίστηκαν παραδοσιακά από την Εφορία Νεότερων Μνημείων Βόλου. Είναι χτισμένα στη δυτική πλευρά της Βυζίτσας, όπου σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία, κτίστηκαν τα πρώτα σπίτια του οικισμού περί το 1600. Εκείνο που χαρακτηρίζει περισσότερο τη γειτονιά είναι η ησυχία, η ηρεμία της φύσης, η δροσιά το καλοκαίρι και οι ήπιες συνθήκες το χειμώνα και αυτός ήταν ένας κύριος λόγος για τον οποίον την επέλεξαν οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού. Η καταπράσινη αυλή του, σκεπασμένη με τα ακτινίδια, προσφέρει πυκνή σκιά και έχει θέα στον Παγασητικό και στα γύρω βουνά. Βαδίζοντας ανατολικά, ένα όμορφο πέτρινο καλντερίμι περίπου 200 μ. οδηγεί στην κεντρική πλατεία του χωριού με τα δύο αιωνόβια πλατάνια. Το χώρο εξυπηρετεί επίσης ένας άλλος δρόμος με τμήματα από τσιμέντο και χώμα, ερχόμενος από δυτικά. Μπορεί δηλαδή να φθάσει κάποιος με ασφάλεια και με όχημα, για να αφήσει τις αποσκευές του ή να μεταφέρει άτομα με προβλήματα μετακίνησης.
Στη νότια πλευρά του οικοπέδου σώζονται τα ερείπια παλιού αρχοντικού της οικογένειας Καραγιαννοπούλου το οποίο δεν κατάφερε να διασωθεί καθώς οι κληρονόμοι του, μη μπορώντας να το συντηρήσουν, το γκρέμισαν για να χτίσουν με τις πέτρες του άλλα κτίρια. Ανατολικά βρίσκεται ένα καλοδιατηρημένο νεοκλασικό κτήριο με όμορφη αυλή και κήπο. Βόρεια βρίσκεται άλλο αρχοντικό το οποίο ευτυχώς διασώθηκε από τον τωρινό ιδιοκτήτη του. Άλλα δύο παραδοσιακά κτήρια στη βόρια πλευρά του οικοπέδου, εγκαταλειμμένα από τους κληρονόμους, δεν κατάφεραν να επιβιώσουν από τις φθορές του χρόνου και είναι τώρα σκεπασμένα με βάτα, κισσό, άγρια κλήματα, αγράμπελη και φυτά Σαμπούκου. Δυτικά, μετά τη ρεματιά σώζεται ανακαινισμένο παραδοσιακό κτήριο.
Η αποκατάσταση του κτηρίου
Το 1920 η γιαγιά της ιδιοκτήτριας πραγματοποίησε την προηγούμενη ανακαίνιση των κτιρίων προσθέτοντας στο κυρίως κτήριο νεοκλασικά στοιχεία τα οποία διατηρήθηκαν έως σήμερα. Στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα η οικογένεια φρόντιζε για τη βασική συντήρηση του κτηρίου καθώς η τελευταία ανακατασκευή των κτηρίων άρχισε το 2012 και ολοκληρώθηκε το 2016. Καταβλήθηκε μεγάλη προσπάθεια ώστε να διατηρηθούν όσο το δυνατόν περισσότερα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των δύο κτηρίων, με αποτέλεσμα τη δημιουργία των απαραίτητων χώρων για τη φιλοξενία 26 ατόμων. Παράλληλα δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για μια ασφαλή διαμονή με σύγχρονες ανέσεις και τις μικρότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Για το σκοπό αυτό κρίθηκε απαραίτητη η εφαρμογή του πρόσφατου αντισεισμικού κανονισμού καθώς και η εφαρμογή των κανονισμών πυρασφάλειας και κτιριοδομικού κανονισμού.